Dr. Orrin H. Pilkey Araştırma Laboratuvarı, 1930’larda Kuzey Karolina’da kurulan Duke Üniversitesi Deniz Kampüsü’nün bir parçası olarak tasarlandı. Sabit ve düşük bir bütçeyle gerçekleştirilen projede en önemli tasarım girdisi, bölgenin iklim koşulları oldu. Olası kasırgalar ve deniz seviyesindeki yükselmeler göz önüne alınarak geliştirilen proje, bunlara yönelik tasarım çözümlerini içeriyor. Yapı, bölgedeki yapım teknikleri izlenerek betonarme temeller üzerinde ahşap bir çerçeve ile kurgulandı.
Asimetrik bir biçimde yerleştirilmiş farklı boyutlardaki hacimlerin bir araya gelerek oluşturduğu yapı, 1.300 metrekarelik alana sahip. Kutu formundaki hacimler zemin katta merkezi bir mekan etrafında dairesel biçimde düzenlendi. Sivri köşelerle tanımlanmış ayak izi sayesinde yapı, şiddetli rüzgarlar karşısında daha yüksek dayanım sergileyecek.
Alt kat, kampüsün mimari tarihinden ipuçları barındırmak adına, biri su bazlı net bitişlere sahip, diğeri ise projeye özgü kırmızı tonlarında servi elemanlarla kaplı. Bunun üzerine yerleşen beyaz hacimde yine rüzgar yükleri göz önüne tutularak yatay küçük pencere boşlukları yer alıyor. Burada manzaraya açılan girintili bir balkon da bulunuyor.
Yapı, hacmindeki parçalanmayı işlevsel olarak da sürdürüyor. Alt katlar ofislere ve sosyal alanlara ayrılmışken, üst katta laboratuvarlar bulunuyor. Bu, acil durumlarda laboratuvar ekipmanları korumak üzere alınmış bir karardan ileri geliyor. Zemin kattaki merkezi alan, araştırmacıların serbest buluşmaları ve fikir alışverişlerine ayrılıyor. Mekansal ve görsel olarak geçişken olması düşünülen ortak mekanlar aynı zamanda yapının açık dinlenme alanlarına bağlanıyor.Peyzaj elemanları da fırtınalarda binayı korumak için özel olarak tasarlandı. Gemilerin güvertelerinde biriken suyu tahliye etmeye yarayan frengi delikleri ve sekiler ile daha ağır tedbirler yerine, sade çözümler sunuldu.
Sürdürülebilirlik ilkeleri de tasarımda göz önüne alınarak akıllı aydınlatma sistemleri ve temiz su akışını kontrol altına alan çözümler geliştirildi.
Fotoğraflar: © Paul Warchol
