Bize kendiniz ve mimarlık ofisinizden biraz bahseder misiniz?
Emre Açar: Mimari eğitimimi İTÜ ve Darmstadt Teknik Üniversitesi’nde tamamladıktan sonra sekiz yıl AAW’de çeşitli ölçekteki projelerde tasarım ve uygulama alanında deneyim kazandım. 2016’da Acararch’ı kurduktan sonra ekip olarak konut, ofis, mağaza ve sanat galerisi gibi farklı ölçek ve fonksiyonlarda pek çok projenin tasarım ve uygulamasını üstlendik.
FNN Sürdürülebilirlik Merkezi (Acararch, 2020)
Kemal Serkan Demir: Antalya kökenli kalabalık bir aileden geliyorum. Eğitim ve öğrenim hayatımın büyük kısmını İstanbul’da geçirdim. Mimarlık lisans eğitiminin ardından yurtiçi ve yurtdışında iç mimarlık yüksek lisans eğitimi aldım. Mimarlık eğitimi sonrasında kısa süreli yurtdışı mimarlık deneyiminin ardından 2011 yılında ortağım Ece Türkel ile Office Istanbul Architects’i kurduk. Güçlü ve dinamik tutulmaya çalışılan herkesin her işi yapabildiği niş bir ofis. Tasarımın gücüne, özgünlüğüne ve zamansızlığına inanan bir ofis.
4'üncü Mansiyon, İzmir Selçuk Belediyesi Kültür ve Gençlik Merkezi Yarışması (Office Istanbul Architects, 2016)
Mennan Elmacı: İzmir doğumluyum. Lise eğitimimi İzmir’de tamamladıktan sonra, mimari eğitim almak üzere Güney Kore’de Busan’a gittim. Pusan Devlet Üniversitesi’nde iki yıl Korece dil eğitimi aldıktan sonra, beş yıllık lisans eğitimi ardından mimarlık bölümünden mezun oldum. Yaklaşık 3 yıl kadar Güney Kore’de farklı ofislerde çalıştıktan sonra, Türkiye’ye dönüp İzmir’e yerleştim. 2013 yılından itibaren İzmir’de Mimarlık yapıyorum. 2018 yılında ortağı olduğum firmadan ayrılarak kendi firmamı kurdum. O tarihten bu yana, Elmacı Mimarlık olarak farklı işlev ve ölçeklerde, İzmir ağırlıklı olmakla birlikte ülke içinde ve yurtdışı projelerde mimarlık faaliyetlerime devam etmekteyim.
The Mercer (Elmacı Mimarlık, 2019)
Burak Pekoğlu: Mimarlık lisans eğitimimi SUNY at Buffalo ve yüksek lisansımı Harvard GSD`de tamamladıktan sonra bir süre uluslararası ofislerde deneyim kazandım. BINAA (Building Innovation Arts Architecture) uluslararası pratikteki gözlemlerim üzerine araştırma odaklı bir tasarım stüdyosu olarak 2012 yılında kuruldu. İlk etapta bunun bir mimari ofise dönüşmesi gündemde değildi; sonuç odaklı değil daha çok süreç odaklı bakıyordum, sonrasında yaptığımız işler doğrultusunda araştırma odaklı bir mimarlık pratiğine evirildi. Şu anda yerel ve uluslararası anlamda özel ve kamusal projeler üzerine çalışmalarımızı devam ettiriyoruz.
S2OSB Yönetim Binası ve Konferans Salonu (BINAA, 2016)
Nasıl bir başvuru süreci oldu, neden başvurdunuz ve bu ödül sizin için neler ifade ediyor?
Emre Açar: Yaş ortalaması otuzun altında olan çalışma ekibimiz mimarlıkla meslekten öte bir ilişki kurmuş mimarlardan oluşuyor, bu hassasiyetteki ekip arkadaşlarıyla çalışmaktan büyük bir keyif alıyoruz. Tasarım felsefemiz fonksiyonellik ve estetik kaygıları özel detaylarla harmanlayıp modern, yalın ve bütünsel mekanlar yaratmak. Tasarım süreci ekibimiz için hayal edip, en kolayla yetinmeyip, sınırları zorlayıp, sonuna kadar gittiğimiz ve bu yolculuktan ve sonunda çıkardığımız tasarımdan keyif aldığımız bir süreç. Yürüttüğümüz tasarım süreci her projeye özgü detaylar geliştirmeyi gerektirdiğinden tasarım ve uygulama aşamalarını birbirinden ayrı düşünemiyoruz. 40under40’ye başvurma motivasyonumuz da, keyifle yürüttüğümüz tasarım sürecimizin sonuçlarını insanlarla paylaşmak istememiz. Ekibimiz adına ürettiğimiz işlerin bu ödülle takdir görmesinden mutluluk duyuyorum.
Özbinar Evi (Acararch, 2020)
Kemal Serkan Demir: Gene bir son anda hadi mevzusu... Genellikle böyle oluyor maalesef bizim başvurularımız. Bütün bir yıl düşünüp tasarlıyorsun bari bu yıl başvuralım artık diye, ama yine kalıyor son gece son dakikaya… Sonrasında gelen ödül… Önce şaşkınlık sonrasında tebessüm… Her anlamda çok kıymetli… Sadece bizim için değil ülke mimarlığı için de önemli bir temsiliyet...
1'inci Mansiyon, Evka 3 Sosyal Merkez ve Aktarma İstasyonu Yarışması (Office Istanbul Architects, 2017)
Mennan Elmacı: Avrupa Mimarlık, Sanat, Tasarım ve Kentsel Araştırmalar Merkezi ve The Chicago Athenaeum tarafından Avrupa'daki 40 yaşın altındaki en başarılı 40 mimarın ve tasarımcının belirlendiği bu program, takip ettiğim bir ödül programıydı. Avrupa’da ve Türkiye’de tanınan birçok mimarın bu ödülü almış olması da başvurmamda etkili oldu. Aslında ödül konusu son dönemlerde oldukça tartışmalı bir konu haline geldi. Mimari ödüller ile gayrimenkul ödüllerinin zaman zaman birbirine karıştığı bir dönemde, çeşitli farklı ödülleri yakından izlerken, başvuracağım ödüller konusunda hassas davranmaya çalışıyorum. Bu sebeple, en başta veren kurum ve kuruluşların itibarlı olduğu, seçici kurulların belirli bir nitelik taşıdığı, bu sebeplerle katılmayı doğru bulduğum, bana gerçekten katkı sağlayacağına inandığım ödüllere başvurmayı tercih ediyorum. Bu ödül programı da onlardan bir tanesiydi.
MODDA Suites (Elmacı Mimarlık, 2017)
Burak Pekoğlu: Başvuru için mimari pratiğinizi özetleyen 3 işe ait teknik çizim, diyagram ve görsel içeren belgeler ile birlikte CV/biyografi isteniyordu. Ben de uygulanmış projelerimizden S2OSB Yönetim Binası ve Konferans Salonu (2016), Argül Weave (2014) ve Serdivan Konutları (2015) ile başvurdum. İçinde bulunduğumuz zorlu dönemde, bu sene seçilen 40 yaş altı 40 mimar arasında olmak tabii ki motive edici. Değerli jüri tarafından bu ödülle onurlandırılmak ve ülkemizi temsil etmek gurur verici oldu. Yaptığımız ve yapacağımız işler umarım ki nitelikli mimari üretimlerin oluşması anlamında ülkemizdeki mimari üretime, yetişmekte olan genç meslektaşlarımıza, bizleri destekleyen değerli işverenlere bir ışık tutar ve onlar için de motive edici olur.
Argül Weave (BINAA, 2014)
Türkiye’de 40 yaşın altında bir mimar olmak ne demek? Ülkede bu eşiğin altında yer alan mimari üretimi nasıl değerlendirirsiniz?
Emre Açar: Türkiye’de kırk yaş altı mimarlar tarafından her geçen gün daha iyi işlerin yapılmaya başlandığını görüyoruz. Türkiye gelişmekte olan bir ülke olduğu için ortak bir tasarım anlayışının henüz oluşmadığını düşünüyorum. Özellikle iş gücü çoğunlukla genç olduğu için işverenler daha rahat bir şekilde genç mimarlarla çalışmayı tercih edebiliyor. Bu sebeple kendini yeniliğe açabilen işverenle, özellikle kırk yaş altı olup kalıp ve kuralların dışında tasarım anlayışı olan tasarımcıların bir arada olması kaliteli işlerin çıkmasını sağlıyor. Bu durum genç mimarların gelişmesine fırsat tanıyor.
Kemal Serkan Demir: Hangi yaşta olduğunuz ya da hangi işle ile uğraştığınızdan ziyade maalesef bu ülkede genel itibariyle meslek insanı olmak zor. Mimar için ise; bu biraz daha fazla zor bir hal alabiliyor… Her bireyin öyle ya da böyle bir şekilde mimarlık üzerine bir söylemi ile karşılaşabiliyorsunuz ki bu çoğu zaman süreci sıkıntıya sokabiliyor. Kaliteli bir ürüne ulaşmak zor ve zahmetli ayrıca pahalı bir şey bu ülkede. Maalesef ki bedeli yok yaptığımız işin… Yaş aldıkça bazı yeteneklerin köreldiğine ancak bir o kadar da bireyin, bazı şeyleri yapabilme becerisini arttırdığına inanıyorum. Hani hep konuştuğumuz bir şey vardır; ‘’zaman gerekir’’, hakikaten de bir şeylerin yerli yerine oturması için mutlaka zaman ve olgunlaşmaya ihtiyaç var. Bu yüzden 40 yaşı bir eşik olarak kabul etmek yanlış olmaz.
Mennan Elmacı: Öncelikle mimarlığın ne olup ne olmadığını sorguluyorum. Bana göre Mimarlık, en temel barınma ihtiyacından yola çıkan bir meslek. Bir fikrin, mekana ve kütleye evirilmesini ele alan mimar, yapı, insan ve çevre arasında kuracağı ilişki üzerine sürekli olarak düşünür. İnsanın anlam dünyasını etkileyen fikirler üretip, bunları teknik olarak doğru bir şekilde hayata geçirmeye çalışır. 40 yaşa kadar olan dönemde en belirleyici faktör mimarın sahip olduğu eğitim ve eğitim ile sağladığı yaklaşım, duruş ve etik. Meslek yaşamının bu ilk döngüsünde tabii ki mimarın deneyimleri doğrultusunda hassasiyetleri, pratik gücü, refleksleri ve davranışları gelişiyor. Benim için bu dönem kültürel anlamda çok büyük farklar taşıyan Kore’den sonra, yaşadığım ve çalıştığım kendi ülkemdeki mimarlık dünyasını anlamaya çaba gösterdiğim bir dönem olarak geçti. Bu süre içinde mimarlığı doğrudan etkileyen ofis yönetimi, finans, işverenle ilişkiler, iş geliştirme gibi başka unsurları sorguladım. Bir mimar bu dönemde bu süreçleri yönetebilmeyi geliştirmeli diye düşünüyorum. Ülkemiz koşullarında genç bir mimarın tüm bu alanlarda karşılaştığı malum sorunları sıralamak istemem; ancak herkes geçmiş dönemlere göre oldukça zorlu, rekabetçi ve nitelik anlamında farklılıklar taşıyan bir dönemde olduğumuzu gözlemliyordur. Tüm bunlarla birlikte 40 yaşın altında nitelikli yapı yapabilmenin anlamı ortaya çıkıyor. Bunu başarabilmek ve ödüllendirilmek tabi ki de bu bağlamda anlam ifade ediyor. Bu dönemde mimari tasarım kalitesinin, tasarım süreçlerinde erozyona uğradığını gördüğümüz örnekler maalesef sayıca çok fazla. Yine de tüm bu kaybedilmiş değerlere dönüş yapıldığını, nitelikli üretimin yeniden hatırlandığı ve önemsendiği bir döneme girdiğimizi, bu anlamda da deneyimlerden ders alarak her geçen gün daha iyi bir mimarlık idealine doğru ilerlediğimizi görmek ümit verici.
Burak Pekoğlu: Ustaca işler çıkarma yolunda, bir olgunlaşma süreci yaşanması demek oluyor. Bu süreçteki birikimler sayesinde aslında mimarın kendini bulması ve yaptığı işlerde daha seçici olmasına altyapı hazırlaması açısından önemli bir süreç. 40 yaş eşiğinin altındaki mimari üretim, nitelikli işverenlere erişebilme açısından daha dar bir skalaya sahip olunması anlamına geliyor. İşlerinizin tanınabilirliği arttıkça, bir şekilde doğru işverenlere ve ekiplere erişebilmeyi kolaylaştırması bağlamında bu süreç kritik bir eşik oluşturmaktadır.
