Mimarlar projeyi anlatıyor:
Nüfusunun 80’inden fazlası kırsal bölgelerde yaşayan Bangladeş’te yerel yapılarda çoğunlukla ana malzeme olarak toprak ve bambu kullanılıyor ancak inşaat teknikleri hata yapmaya açıktır ve birçok binada temel ve rutubet yalıtımı bulunmaz. Bu tür binalar düzenli bakım gerektirir, hasara yatkındır ve genellikle sadece 10 yıl dayanır. Öte yandan, kentlere doğru hareket eden nüfus göçüne karşı koymak için kırsaldaki yaşam kalitesini artırmak önemlidir. Kırsal alanda bina geliştirmenin en büyük potansiyeli, düşük maliyetli iş gücünün yanı sıra toprak ve bambu gibi yerel, bol, ucuz kaynaklardır.
METI, okul çağındaki çocukların farklı öğrenme hızlarını dikkate alan, bireysel yetenek ve ilgileri geliştirmeyi amaçlayan, ücretsiz ve açık bir eğitim/öğrenim kurumudur. Bu prensibi yansıtan, destekleyen farklı alanlar ve kullanımlar sağlamayı amaçlayan yeni yapının zemin katında, kalın duvarlar ardında bulunan üç sınıfın ardında, sınıflardan münferit erişime sahip, organik olarak şekillendirilmiş “mağaralar” sistemi bulunuyor. Okulun aydınlık ve açık üst katı, yapının içine ışık taşıyor; bambu duvarlardaki açıklıklar ise etraftaki ağaçlık tepelere ve köydeki gölete doğru genişleyen manzaralar sunuyor. Okulun geniş iç mekanı, hareket için olanaklı alanlar sağlıyor.
Bangladeş’in neredeyse hiçbir doğal taş rezervi yoktur. Taşa alternatif olarak, killi alüvyon toprak, açık dairesel fırınlarda tuğla haline getirilir. Bunlar ya direkt bina inşaatında kullanılır ya da beton agregası veya balast talaşı olarak kullanılmak üzere parçalanır. Nitekim tuğla, Bangladeş’teki en yaygın yapı ürünüdür. METI de çimento sıva ile işlenmiş 50 cm kalınlığında tuğlalar ile inşaat edildi.
Toprakla inşa etmek, binaların daha uzun süre dayanmasını sağlamak ve bakım gereksinimlerini azaltmak için en önemli koşullar sağlam bir temel ve rutubet geçirmez tabakadır. Temel dışında, binanın rutubet geçirmezliğine en çok katkı sağlayan yapı bileşeni duvarda kullanılan rutubete dayanıklı, yerel olarak temin edilebilen çift katlı bir polietilen film tabakadır. Zemin kat, kerpiç duvarda kullanılana benzer bir teknik kullanılarak, taşıyıcı duvarlardan inşa edildi. Düşük saman içeriğine sahip, inekler ve manda yardımıyla üretilen bir saman-toprak karışımı, temel duvarının üstüne katman başına 65 cm yüksekliğe kadar yığıldı. Duvarın genişliğinin ötesine uzanan fazla malzeme birkaç gün sonra keskin kürekler kullanılarak kesildi. Yaklaşık bir hafta süren kuruma sürecinden sonra bir sonraki kerpiç tabakası uygulandı.
Üçüncü ve dördüncü katlarda, kapı ve pencere lentoları ve pervazlarının yanı sıra tavan için bir duvar plakası olarak kalın bambu kamışlardan yapılan bir halka kiriş entegre edildi. Zemin katın tavanı, yanal stabilizasyon ve destek kirişleri arasında bir bağlantı sağlamak için üst ve alt katmanlara dik olarak düzenlenmiş üçlü bir bambu kamışı tabakasından oluşturuldu. Merkezi katman üzerine bölünmüş bambu kamışlardan yapılmış bir tahta döşemesi yerleştirildi ve Avrupa’ya özgü ahşap çerçeveli yapıların tavanlarında sıklıkla kullanılan tekniğe benzer toprak karışımı ile dolduruldu.
Üst kat, dört katmanlı bambu kirişlerin ve binaya dikey vaziyette düzenlenmiş dikey ve çapraz elemanlardan oluşan ahşap iskelete sahiptir. Binanın kısa uçlarındaki çerçeveler ve merdiven binanın statik dayanımını arttırma görevi görmektedir. Bunlar, ana kirişlerin üst ve alt taraflarına ek yapısal elemanlar ile bağlanmış ve çerçevenin üst yüzeyinde ek rüzgar desteği ile donatılmıştır. Altındaki ahşap iskeletli yapı aralığının yarısındaki bir dizi bambu kiriş, oluklu demir çatı konstrüksiyonuna destek sağlar ve ahşap kaplama ile kaplanır ve yeterli akış sağlamak için yüksekliği ayarlanmıştır.
Yeşil cephenin arka tarafındaki çerçeve konstrüksiyonu, eski kuyu borusuyla yapılmış temellere oturtulan bambu kafeslerden ve kafes olarak bölünmüş yatay kerestelerden yapılmıştır. İç yüzeyler kil ile sıvanmış, kireç esaslı bir boya ile boyanmıştır. “Mağara”, bambu kamışların destekleyici yapısına uygulanan ve kırmızı bir toprak sıva ile sıvalı saman-toprak harcından yapılmıştır. Üst kat cepheleri, bambu şeritlerle çerçevelenmiş pencereler ve ahşap iskeletli yapı sütunlarına asılan bağlantı elemanları ile donatılmıştır. Beşinci bir kerpiç duvar tabakası, üst katın etrafında, binanın çevresi boyunca uzanan bir sıra oluşturan korkuluk sağlamakta ve üst kat ahşap iskelet yapısını ve çatısının altından gelen rüzgara karşı dayanım sağlamaktadır. Akşamları arkadan aydınlatılan çatı altına bir dokuma tavan asılmıştır. Dokumaların arkasındaki boşluk çatı alanını havalandırıyor.
Okulun temeli, bir şirket tarafından inşa edildi ancak toprak bina işleri ve bambu inşası yerel işçiler tarafından üstlenildi. İnşaat teknikleri Almanya ve Avusturya’dan gelen mimarlar ve zanaatkarlar ile birlikte uygulandı ve geliştirildi. İnşaat faaliyetleri için civar köylerde yaşayan 25 kişi eğitildi.
Proje Yeri: BangladeşTasarım Ekibi: Anna Heringer, Eike Roswag
